خاک پوششی یکی از مهمترین شاخص های تولید قارچ دکمه ای است که تاثیر مستقیمی بر اندازه و عملکرد دارد.
با توجه به دسترسی آسان به منابع برای تولید ورمی کمپوست، می توان از این مخلوط به عنوان جایگزین پیت برای تولید قارچ دکمه ای امروز استفاده کرد.
این مطالعه با 9 تیمار و سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان در سال 1392 انجام شد.
نتایج نشان داد که تیمارهای ورمی کمپوست شسته شده به تنهایی یا همراه با پیت برای تولید خاک پوششی مناسب هستند.
اگرچه درمان های مختلف تفاوت معنی داری را نشان نداد عملکرد ، اما ورمی کمپوست شسته شده منجر به افزایش تعداد قارچ و کاهش دو روزه از پوشش تا برداشت شد، اما میزان ماده خشک قارچ را کاهش داد.
پویایی میکروبیوم پوشش در طول کشت قارچ دکمه ای: پیامدهای بیماری های حباب خشک و مرطوب.
مواد پوششی مورد نیاز در پرورش قارچ یک طاقچه اکولوژیکی بسیار غنی را ارائه می دهد که توسط جمعیت متنوعی از باکتری ها و قارچ ها ساکن است.
در این کار، سه ماده پوششی مختلف، پیت بلوند، پیت سیاه و مخلوط 50 : 50 از هر دو، از نظر ظرفیت آنها برای نشان دادن یک واکنش سرکوب کننده طبیعی در برابر حباب خشک، Lecanicillium fungicola (Preuss) Zare و Gams، و حباب مرطوب مقایسه شدند.
Mycogone perniciosa (Magnus) Delacroix بیشترین میزان تولید قارچ از محصولات کشت شده با استفاده از پوشش مخلوط و پیت سیاه بدست آمد که از نظر عملکرد تفاوت معنی داری نداشتند.
با این حال، عفونت مصنوعی با مایکوپرازیتها بدون در نظر گرفتن مواد مورد استفاده منجر به تلفات عملکرد مشابهی شد، که نشان میدهد مواد پوششی مزایایی در سرکوب بیماری ندارند.
ترکیب میکروبیوم مخلوط پوشش در طول چرخه محصول و کمپوست و بازیدیوم ها از طریق توالی یابی نسل بعدی (NGS) ناحیه V3-V4 ژن 16S rRNA باکتریایی و ناحیه قارچی ITS2 مورد ارزیابی قرار گرفت.
هنگامی که توسط Agaricus bisporus مستعمره شد، تنوع باکتریایی میکروبیوم پوششی افزایش یافت و تنوع قارچی به شدت کاهش یافت.
از آن زمان به بعد، ترکیب میکروبیوم پوشش نسبتاً پایدار باقی ماند. تجزیه و تحلیل ترکیب میکروبیوم باکتریایی در بازیدیوم ها نشان داد که به شدت تحت تأثیر میکروبیوتای پوششی قرار دارد.
قابل ذکر است، L. fungicola به طور مداوم در نمونه های کنترل نشده کمپوست و پوشش با استفاده از NGS، حتی در محصولات بدون علامت، شناسایی شد.
این نشان میدهد که میکروبیوتای پوششی طبیعی میتوانست به سرکوب توسعه بیماری در زمانی که سطح تلقیح کم بود کمک کند، اما در سرکوب فشار بالای تلقیح قارچی معرفیشده مصنوعی مؤثر نبود.
تعیین ترکیب میکروبیوم پوششی راه را برای توسعه جوامع پوشش مصنوعی هموار می کند که می توانند برای بررسی نقش اجزای خاص میکروبیوتای پوششی در تولید قارچ و کنترل بیماری استفاده شوند.