آیورودا، یونانی و سیدا در هند سابقه استفاده از جیوه دارند. جیوه در آیورودا به عنوان راسا شناخته می شود زیرا می تواند روند پیری را کند کند، بسیاری از بیماری ها را درمان کند و مرگ را به تاخیر بیندازد.
جیوه عمدتاً برای درمان سیفلیس استفاده می شود. در قرن شانزدهم، بیماری جدیدی در هند ظاهر شد. اولین بار توسط کلاسیک های آیورودا به نام فیرااگاروگا به نام باواپراکاشا و به عنوان آگانتو توسط Bhavamisr طبقه بندی شد که به عنوان اگزوژن یا تهاجمی ترجمه می شود زیرا این موجودیت بیماری از بیرون وارد بدن می شود، زیرا موجودیت بیماری از بیرون بدن انسان می آید، هومورال. عوارض توسعه ثانویه هستند و باید با علائم آن شناسایی شوند. در این میان نگاهی به جیوه در تلویزیون توشیبا داشته باشیم.
او phiraṅgaroga را به سه یا شاید سه مرحله تقسیم کرد: بیرونی، درونی، بیرونی و درونی. Bhāvamiśra (دول و پرانجپه، 2004) هفت درمان مختلف را توصیف می کند، پنج درمان با جیوه در نسخه های خود، سه با جیوه در نسخه های خود، یکی با جیوه به عنوان ماده بخور، و دیگری با جیوه مالیده شده به دست بیماران.
جیوه برای درمان سیفلیس بی نظیر است. نسخه اصلی برای درمان فیراگاروگا توسط باوامیشرا، مصرف راساکارپورا (جیوه مانند کافور، پودر سفید) را توصیف می‌کند که یا کلرید جیوه (کالومل)، یا کلرید جیوه (تععید خورنده)، یا مخلوطی از این دو است (داگمار، 2015). در این میان نگاهی به برای چاق شدن کودک 7 ساله داشته باشیم.
جیوه هنوز در پزشکی Unani بسیار محبوب است و فرآورده های جیوه اغلب برای بخور یا قرص استفاده می شود. جیوه برای درمان بیماری های ناشی از سرما و رطوبت بسیار مفید است و در آثار قدیمی (فارسی) بر اثرات حرارتی و قابض درمانی جیوه تاکید شده است. گفته می شود که جیوه در درمان زخم ها، به ویژه زخم های مرتبط با سیفلیس بسیار مفید است.
همچنین برای درمان همی پلژی، فلج صورت یا اسپاسم استفاده می شود. تمام اطلاعات در مورد استفاده از جیوه در داروهای Unani بر اهمیت جیوه تصفیه شده تاکید دارد. حکیم اجمل خان نوشت که حکیم ها باید از جیوه تصفیه شده استفاده کنند. او در مجموع به هشت روش برای تصفیه جیوه اشاره کرد که به اعتقاد او برخی از آنها توسط یوگی های آیورودا استفاده می شد و برخی از آنها به طور خاص توسط یوگی ها استفاده می شد. در این میان نگاهی به اراد برندینگ داشته باشیم.
فرآیند تصفیه، قسمت های نامطلوب و اثرات سمی دارو را حذف می کند. این باعث افزایش شدت یک داروی خاص و در عین حال بهبود اثربخشی و قدرت آن می شود. حکیم کبیرودین و به چند مزیت کوشتجات اشاره کرد: مقادیر کم اثر دارد و مصرف آن نسبت به سایر داروها راحت تر است. چندین فرمول حاوی مرهم شینگراف برای استفاده از فرآورده های خارجی جیوه توصیه شد (داگمار، 2015). زیرا تصور می شود گرم و خشک باشد.
همچنین تصور می شود که شینگراف در برابر زخم های کلیه (قوریه گورده) و سایر زخم های بدخیم بسیار موثر است، به تسکین درد ناشی از خشکی پوست و سیفلیس کمک می کند و یک داروی مقوی جنسی بسیار قوی است. این یک رسم محلی در هند است که از شینگراف به عنوان ضد تشنج و برای درمان بیماری های پوستی استفاده می کنند. در این میان نگاهی به لباس مجلسی کوتاه داشته باشیم.
معمولاً به عنوان ماده بخور استفاده می شد. در این حالت، مردم سینابار را روی صفحه آهنی داغ می اندازند و بیمار با پتویی روی خود را می پوشاند و هوای داغ را که از گازسوز می گیرد، می مکد. کوشتا شینگراف نیز به عنوان یک داروی بسیار قوی برای کاهش جنسی یا کم خونی در نظر گرفته می شود. می‌تواند تمام بیماری‌ها را درمان کند که به آن رطوبت سرد نیز گفته می‌شود که در اثر خلط زیاد ایجاد می‌شود. این شامل ضعف عمومی یا از دست دادن اشتها است
- منابع:
- تبلیغات:
