خرمای زاهدی یکی از انواع خرمای شاهانی جهرم در ایران است. این خرما در مناطقی از جنوب کشور به نام قصب شناخته می‌شود. شکل این میوه، بیضی کشیده و انتهای آن کاملاً باریک و نوک تیز است.
میوه در مرحله خارک زردرنگ، در مرحله رطب قهوه‌ای روشن و در مرحله خرما قهوه‌ای متمایل به قرمز تا زرد کمرنگ می‌شود. رنگ این خرما بسته به خاک محل رشد میتوانذ از قرمز تا طلائی متفاوت باشد.
این خرما از تیره بسیار مرغوب و مورد پسند میان بازارهای صادراتی میباشد. به ذلیل خشکتر بودن این تیره ، این خرما برای نگهداری مطلوب است و از ارقام صادراتی یشمار می‌رود.
این خرما جز خرماهای خشک طبقه بندی می‌شود. این رقم خرما در قیروکارزین، برازجان، کازرون، فیروزآباد، بوشهر، جهرم، لار، اهواز و خرمشهر کاشته می‌شود.
کشت خرما در متون و بازنمودهای باستانی از بین النهرین گواهی شده است. صفات خدای میترا ممکن است شامل نخل نر و سرو هرمی باشد.
انبوهی از افسانه های باستانی در مورد درخت خرما در کتاب الفلاحات النباتیه آمده است که ظاهراً توسط ابن وحشیه در 291/903-04 از سریانی ترجمه شده است.
ابوحنیفه دینوری (متوفی حدود 282/895) اصطلاحات غنی عربی برای نخل خرما را بررسی کر.
مسافران اولیه اروپایی نیز خرما را از بهترین میوه های ایرانی می شمردند. مارکوپولو (حدود 1272) از مزارع وسیع یزد، کرمان و هرمز یاد کرد و اشاره کرد که ساکنان هرمز «عمدتاً با خرما و ماهی شور» زندگی می‌کردند و از خرما و سایر مواد «نوعی شراب خوب» درست می‌کردند.
در جزیره هرمز متوجه شد که بیشتر خانه‌های محلی از عصا ساخته شده‌اند که با شاخه‌های خرما پوشانده شده است. خانه‌های بهتر سقف‌های بنایی مسطح داشتند که در شب‌های گرم «تخت‌های» چوبی جداکننده بودند.
خرما منبع عالی بسیاری از مواد معدنی از جمله آهن است که باعث می شود خرما نقش خوبی در درمان کم خونی ناشی از کمبود آهن داشته باشد همچنین آهن به تامین انرژی بدن و رفع خستگی ناشی از کم خونی کمک می کند.
