گونه هایی از زرشک اناری که در بوته های خار، پرچین ها، جنگل های پاک شده از بستر عمدتاً سنگ آهک رشد می کنند آنها شاخص های خوبی برای خاک های اساسی هستند.
این یک گونه قاره ای با نفوذ اقیانوس اطلس است که در ارتفاع 600 تا 2400 متری از سطح دریا وجود دارد. این ویژگی جوامعی است که مرزهای جایگزین توده های جنگلی کوهستانی را تشکیل می دهند.
معمولاً در جنگل‌های بلوط و بلوط گال و در دامنه‌های جنگل‌های صنوبر با زالزالک زیستگاه مشترک دارد. از سایه پشتیبانی نمی کند، گرمای متوسط را ترجیح می دهد، اگرچه می تواند در مناطقی با اختلاف دمای زیاد بین روز و شب زندگی کند.
خاک های خشک و با زهکشی خوب را ترجیح می دهد و مقادیر زیادی خاک رس کلسیف کننده از سنگ آهک دارد.
زرشک دارای گل‌های هرمافرودیت (گونه‌های تک‌پایه‌ای، هر دو جنس در یک نمونه) است که در گل‌آذین‌های آویزان در بغل خارها گروه‌بندی شده‌اند. در ماه های می تا جولای شکوفا می شود. هر گل آذین بین 3 تا 25 گل دسته بندی می کند.
گرده افشانی توسط حشرات (انتوموفیل) انجام می شود. برچه ها به تحریک مکانیکی ناشی از برخی حشرات بسیار حساس هستند.
هنگامی که این اتفاق می افتد، آنها باز می شوند و گرده های خود را روی آنها می ریزند. میوه در هنگام رسیدن از سبز به سیاه یا آبی تبدیل می شود.
خوراکی است و عطر و طعم خوبی دارد که توسط جانوران بسیار مورد استقبال قرار می گیرد و به لطف فضولات آن را پراکنده می کند.
نام لاتین این گونه بربری به شکل گل و نحوه واکنش آن به حشرات در هنگام گرده افشانی اشاره دارد. هنگامی که حشره پرچم های گل را تحریک می کند.
مانند یک کاکل بسته می شود، یک نرم تنان دو کفه ای که دریچه های خود را به روشی شبیه به پیچیدن گلبرگ های گل زرشک می بندد. از زمان های قدیم خواص دارویی زرشک نسبت داده شده است.
میوه ها ملین هستند و حاوی مقدار زیادی ویتامین C هستند. یک آلکالوئید (بربرین) از برگ ها به دست می آید که برای غلبه بر اعتیاد به مرفین استفاده می شود. باید در مقادیر کم استفاده شود زیرا سمی است.
